Ten tweede, IBC

In het kosmosnetwerk wordt de verbinding tussen blockchains gerealiseerd via het Inter-Block Communication Protocol (IBC)-protocol. IBC maakt gebruik van de Tendermint-consensus om heterogene ketens in staat te stellen waarden (dwz tokens) of gegevens naar elkaar over te dragen. Heterogene ketens worden gekenmerkt door verschillende lagen en elke blockchain wordt onderhouden door een reeks validators die miners worden genoemd. In hun respectievelijke netwerken zijn de consensus- en applicatielagen verschillend. Om compatibel te zijn met IBC, moet aan een aantal vereisten voor de consensuslaag worden voldaan. IBC maakt het mogelijk dat heterogene blockchains tokens en gegevens aan elkaar doorgeven, wat betekent dat blockchains met verschillende applicaties en validatiesets interoperabel zijn.

Wanneer een account op keten A 10 tokens naar keten B wil sturen, zal het systeem continu volgen, zodat elke keten de validatieset van de andere keten kan volgen. En elke keten runt een lichte klant van de andere keten. Bij het starten van IBC-verzending zijn de twee belangrijkste stukjes informatie in het IBC-protocol IBCBlockCommitTx en IBCPacketTx. De eerste registreert de laatste blokinformatie van de afzender; de laatste is de informatie van de cross-chain-transactie zelf, die wordt opgeslagen door te verwijzen naar de cross-chain opdracht tijdens uitvoering Uitgaande wachtrij: haal transactie-informatie uit de uitgaande wachtrij, leg deze voor aan de Hub en de Hub zal vervolgstappen uitvoeren om cross-chain transacties te realiseren. Tijdens dit proces worden ATOM's vergrendeld (gebonden) op keten A, en vervolgens wordt het bewijs van 10 ATOM's doorgestuurd van keten A naar keten B, en de geldigheid van keten A wordt geverifieerd op keten B. Indien geldig, maak dan 10 ATOM-tokens aan op ketting B. ATOM's die op keten B zijn gemaakt, zijn geen echte ATOM's, een soortgelijk mechanisme wordt gebruikt om ATOM's te ontgrendelen wanneer ze terugkeren naar hun oorspronkelijke keten.

Op basis van het ontwerpprincipe van IBC kan elke blockchain in het netwerk in serie met elkaar worden verbonden door directe verbinding. Maar deze situatie moet de onbeheersbaarheid van secundaire groei onder ogen zien.Om dit probleem op te lossen, stelt Cosmos een modulaire architectuur voor met twee soorten blockchains in het netwerk: hub Hub en regionale zone. De eerste is specifiek ontworpen om regio's met elkaar te verbinden. Wanneer een regio een IBC-verbinding tot stand brengt met een hub, kan deze automatisch toegang krijgen tot (d.w.z. verzenden en ontvangen van) elke andere regio waarmee deze is verbonden. Daarom hoeft elke regio slechts een beperkt aantal verbindingen met een beperkt aantal hubs te hebben. Ook wordt dubbele besteding binnen de zone voorkomen. De overdracht van alle tokens in de ruimte gaat via de Cosmos Hub. De hub voltooit het record van het totale aantal tokens in elke ruimte en de isolatie van elke ruimte, inclusief User Datagram Protocol (UDP) en Transmission Control Protocol ( Tcp). De statusveranderingen tussen de Hub en elke ruimte zullen de consistentie van informatiecommunicatie behouden en het Merkle-bewijs zal worden uitgegeven om aan te geven dat de informatie is verzonden of ontvangen.

Cosmos zal bij de lancering een goede verticale schaalbaarheid bieden en na voltooiing van de IBC-module zal een oplossing voor horizontale schaalbaarheid worden geïmplementeerd. De eerste hub die in Cosmos Network wordt gelanceerd, is Cosmos Hub. Het token heet ATOM. Validators in Cosmos zijn vergelijkbaar met mijnwerkers die machines leveren, en niet-validators delegeren ATOM-staketokens om te stemmen. Op deze manier wordt een bepaalde verdeling van ATOM-beloningen gerealiseerd.Wanneer de verificateur wordt aangevallen of kwaad doet, gebruikt het systeem een ​​bepaald mechanisme om hem te straffen en te verzwakken.